Vaak verengen we onszelf. We zetten onszelf klem met de beelden die we in de loop van ons leven hebben opgebouwd over onszelf en de wereld, beelden die ons niet langer behulpzaam zijn. We dragen als het ware een te krappe jas.

 

Negatieve gevoelens proberen we zoveel mogelijk te vermijden. We denken vaak in kringetjes en proberen ons op die manier uit de problemen te denken. Wanneer we verstrikt raken in de wereld van gedachten om daarmee gevoelens als pijn, angst en verdriet te vermijden, verliezen we echter het contact met ons- zelf. Vroeg of laat leidt het uit de weg gaan van pijn, tot meer leed en tot psychische klachten in de vorm van angst, depressie, dwangmatig gedrag, verslaving en allerlei niet te duiden lichamelijke klachten. Door de aandacht van het ervaren in ons lichaam weg te houden blokkeren wij ook het verwerken van emotionele ervaringen uit het verleden. Zij blijven ons onbewust, vanuit een zijkanaal, steeds maar weer de weg versperren.

 

Als we niet oppassen reageren en handelen we alleen nog volgens vaste patronen, zonder ons hiervan bewust te zijn. We doen onszelf en de ander hiermee tekort. We maken te weinig gebruik van de kwaliteiten die we in ons hebben.

 

Daadwerkelijk in contact komen met onszelf en dat wat er voor ons wezenlijk toe doet vraagt om een ruimer perspectief.

 

 

 

In therapie leer je kijken naar jouw gedachten zonder erin verstrikt te raken en ruimte te maken voor jouw gevoelens zonder erdoor overweldigd te worden. Het gaat er niet om ongewenste gedachten en gevoelens te onderdrukken, het gaat er veeleer om ze effectief te leren hanteren zodat ze minder impact op je hebben. Je laat jezelf er niet langer door beperken. Je leert gedachten en emoties te accepteren voor wat ze zijn en ze los te zien van wie je bent en wat je doet. Doordat je er niet langer mee samenvalt en je ze niet meer hoeft te bestrijden ontstaat ruimte om een eigen koers te varen.

 

Ook ontstaat dan ruimte voor integratie van jou als persoon met jouw unieke levensgeschiedenis. Door onbewuste ervaringen uit het verleden op een vriendelijke manier te verwelkomen kunnen zij tot rust komen. Ze hoeven niet langer te schreeuwen om aandacht door je vanuit onverwachte hoek te saboteren. Je verliest je energie niet langer aan een zinloze strijd tegen het voorbije verleden.

 

 

 

Bevrijd van deze strijd ontstaat een vrij perspectief van waaruit je het leven tegemoet kunt treden. Er opent zich als het ware een horizon waarin nieuwe mogelijkheden zich aandienen. In contact met het hier en nu maken automatische gedachtepatronen plaats voor acties die aansluiten bij de realiteit zoals die is en van moment tot moment verandert. Wanneer denken (betekenis geven), voelen (ervaren) en doen (handelen) in evenwicht zijn, kan leven weer volop gaan stromen.

 

 

 

Therapie is als een levendige dialoog tussen lichaam en geest. Door je bewust te worden van die dialoog ontstaan vaak heel verrassende inzichten. Je krijgt zicht op wie je bent en waar je daadwerkelijk voor wilt staan ook in relatie tot de ander. Als vanzelf wordt dan duidelijk wat je te doen staat.

 

Door te ontdekken wat je echt de moeite waard vindt om voor te leven, jouw kernwaarden, wordt het namelijk steeds makkelijker hieraan vorm te geven. Kortom: er ontstaat ruimte voor een nieuw leven dat voluit geleefd wil worden en waarin steeds meer aspecten van jou tot hun recht kunnen komen.